1. „Oddychanie ścian”
Oddychanie ścian to pojęcie, które nagminnie wykorzystywane jest jako argument przeciwko stosowaniu płyt styropianowych. Pojęcie to definiowane jest jako proces dyfuzyjnego transportu pary wodnej przez przegrodę budowlaną, korzystny z uwagi na ochronę pomieszczenia przed nadmierną wilgocią, która może prowadzić do rozwoju pleśni oraz grzybów. Część ekspertów twierdzi, że z powodu małej paroprzepuszczalności styropianu wilgoć napotyka na duży opór dyfuzyjny i nie może swobodnie przenikać przez ocieploną nim ścianę – to mit !
Badania wskazują, że wilgotność względna w pomieszczeniu zależy przede wszystkim od efektywności wentylacji. Udział ściany jako przegrody w emisji masy pary wodnej na zewnątrz jest znikomy. Dla porównania, strumień pary wodnej dyfundującej przez ściany nieocieplone i ocieplone styropianem w odniesieniu do przeciętnego mieszkania wynosi do 4 g/h, a strumień pary wodnej usuwanej przez wentylację wynosi ok. 300g/h. Różnica w wilgotności względnej powietrza między ścianami nieocieplonymi, a ocieplonymi styropianem nie przekracza 2%, a zatem jest bez znaczenia praktycznego. Za możliwe nieprawidłowości w tym zakresie odpowiedzialny jest w znakomitej większości przypadków nie rodzaj materiału termoizolacyjnego, nie konstrukcja przegrody, ale niesprawna wentylacja, hermetycznie szczelne okna lub zwyczajnie nie wydajne urządzenia wymiany powietrza.
Dążąc do tego, aby dom zachował zdrowy mikroklimat, zadbajmy po prostu również o sprawną wentylację.
2. „Znikanie styropianu”
Wieloletnie, niezależne badania oraz obserwacje trwałości płyt styropianowych wbudowanych w przegrody budynku, potwierdziły, że właściwości zarówno cieplne, jak i mechaniczne płyt styropianowych, pozostają niezmienne w ciągu całego technicznego okresu życia budynku.
Odporność na czynniki zewnętrzne
Styropian nie starzeje się, nie butwieje i nie gnije pod wpływem wilgoci.
Styropian niezabezpieczony przed działaniem promieniowania UV (nieosłonięty), może żółknąć, a potem w miarę upływu czasu kruszyć się. Zjawisko to jednak nie ma nic wspólnego z pojęciem znikania, oznacza jedynie naruszenie porowatej struktury.
Styropian jest odporny na działanie temperatur, które nie przekraczają 80 st. C. Powyżej tej temperatury może następować mięknięcie i wytapianie się materiału. W praktyce z taką sytuacją można możemy się spotkać np. przy wykonywaniu izolacji dachowych. Smoła lub lepiki nagrzewają się do wysokich temperatur, przekraczających dopuszczalne temperatury stosowania styropianu. Także przy naniesieniu gorącej warstwy smoły lub lepiku może nastąpić zjawisko mięknięcia i topienia się polimeru a tym samym niszczenia struktury styropianu. Podobne zjawisko może zajść także w gotowym pokryciu dachowym, szczególnie z warstwą zewnętrzną ciemnego koloru absorbującą energię słoneczną, która pod wpływem nasłonecznienia znacznie nagrzewa się oraz powoduje wydzielanie się lotnych substancji atakujących styropian.
Odporność styropianu na czynniki chemiczne:
| Surowiec | Odporność |
| Woda, woda morska, roztwory soli | + |
| Najpowszechniejsze materiały budowlane, np. wapno, cement, gips, anhydryt | + |
| Alkalia, takie jak ług potasowy, amoniak, woda wapienna | + |
| Mydło, roztwory środków powierzchniowo-czynnych | + |
| Kwas solny (35%) | + |
| Kwas azotowy (do 50%) | + |
| Kwas siarkowy (do 95%) | + |
| Słabe i rozcieńczone kwasy, kwas mlekowy, kwas węglowy, kwas humusowy (woda borowinowa) | + |
| Sole, nawozy (saletra wapniowa, naloty na tynku, nalotyna metalu) | + |
| Bitum | + |
| Mleko | + |
| Olej silikonowy | + |
| Alkohole, np. alkohol metylowy, alkohol etylowy (spirytus) | + |
| Olej jadalny | +/- |
| Olej parafinowy, wazelina, olej do silników wysokoprężnych | – |
| Produkty ze smoły | – |
| Zimny bitum i bitumiczna masa szpachlowa z rozpuszczalnikiem | – |
| Rozpuszczalniki organiczne, takie jak aceton, octan etylu, benzen, ksylen, trójchloroetylen, czterochlorometan, terpentyna | – |
| Nasycone węglowodory alifatyczne, np. cykloheksan, benzyna oczyszczona, benzyna lakowa | – |
| Paliwo gaźnikowe (benzyna normalna i benzyna super). | – |
3. „Palność styropianu”
Płyty styropianowe to rozwiązanie bezpieczne pożarowo.
Do zastosowań w budownictwie stosuje się wyłącznie styropian samogasnący o klasie reakcji na ogień E. Oznacza to, że styropian nie zapala się od iskry lub papierosa, a pod wpływem płomienia topi się i zwęgla z niewielką prędkością. Po odjęciu płomienia przestaje się palić i ponownie nie zapala. Płomień może pojawić się dopiero przy dłuższym działaniu ognia.
W praktyce na ociepleniach płyty styropianowe nie występują samodzielnie, a pod tzw. warstwą zbrojoną (siatka i klej) oraz tynkiem, czyli stosowane są w tzw. systemach ociepleń – zestawie współpracujących i kompatybilnych materiałów przebadanych m.in. pod względem odporności na ogień w ramach których uzyskują klasyfikację nierozprzestrzeniania ognia (NRO).
